Kamil Sipowicz czyli z życia pasożyta

To już się nie kolegujemy tak z postępowymi wolnymi konopiami????

Masz rację Nick, że wszystko zaczyna się w domu. Ale można to pociągnąć dalej i powiedzieć, że wszystko kończy się potem na ulicy lub w środowisku. Jaki z tego wniosek? Że jeśli rodzice zadbają o dobre wychowanie dzieci, to zakazy prawne w państwie przestaną być potrzebne?

O czym mowa? Jakie wychowanie...? Dziś dzieci się chowa nie wychowuje, a to duża różnica. Jak dziecko, któremu nigdy niczego się nie odmawia lub odmawia się wszystkiego, samo będzie w stanie  na kolejnych etapach dorastania podejmować właściwe decyzje. To są pewne skrajności, albo dajemy im wszystko albo nic. Mało jest w dzisiejszych czasach rodziców świadomych, a co za tym idzie świadomych dzieci. Może i Sipowicz ma rację, co do edukowania i formalnego ograniczania używek ale... to kropla w morzu. Powiem słowami Sipowicza, jak mantrę trzeba od najmłodszych lat uczulać dziecko, by gdy przyjdzie dokonać mu wyboru robił to z pełną świadomością konsekwencji osobistych i dla jego otoczenia.

Na końcu tej rozmowy pada bodaj najważniejsze stwierdzenie i całkowicie się zgadzam. W ludziach brak empatii. Może właśnie ta źle pojęta wolność doprowadziła do tego? Wraz z dobrym i świadomym wychowaniem dzieci, powinno iść wychowywanie dzieci w poczuciu odpowiedzialności za słowa i czyny jakie wykonujemy w kierunku innych. Nie pod hasłem "po trupach do celu".

Sipowicz chce żeby jego trylogia zastąpiła w szkołach przestarzałą jakoby trylogię Sienkiewicza.
Zarozumiałożść i pycha z jaką dawno się nie spotkałem. Instruktaż obsługi paranarkotyków miałby być ikona polskiej literatury. Broń panie Boże kolejne pokolenia młodych Polaków przed takimi pomysłami.