Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Strony Poprzednia 1 2 3 Następna
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Będę się upierać przy swoim: budynek Maćka nie pasuje do tej zabudowy... Poniżej spróbuję wkleić linki zdjęć, które wg mnie pokazują jak nowe łączyć ze starym bez narażania się na szok związany ze zderzeniem epok... 
Coś mi się zdaje, że w poruszanej przez Ciebie Maćku materii trudno będzie między nami o porozumienie. Tak już zdaje się musi zostać - Ty programowo walczysz z ograniczeniami dla swobodnej twórczości stawianymi przez konserwatora, ja wprost przeciwnie - staram się uwzględniać wymogi konserwatorskie projektując w zabytkowym otoczeniu, lub adaptacje budynków zabytkowych. Moje podejście do ochrony dziedzictwa kulturowego wyniosłem z domu rodzinnego i studiów na Politechnice Krakowskiej, gdzie uczono mnie poszanowania zastanego otoczenia (nie tylko zabytków, ale i krajobrazu). Tacy Profesorowie jak Janusz Bogdanowski, Wiktor Zin, Witold Cęckiewicz, Aleksander Böhm wpajali we mnie poszanowanie wartości dziedzictwa kulturowego oraz harmonijnego krajobrazu kulturowego (także miejskiego). W końcu pracowałem i pracuję w instytucjach statutowo związanych z ochroną tego dziedzictwa - PKZ, Narodowy Instytut Dziedzictwa (wcześniej Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków). Projektując cały czas mam do czynienia z Urzędem Ochrony Zabytków, Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków i kierownikami Delegatur UOZ.
Dziwię się, że tak zażarcie walczysz z konserwatorem i jego wymogami (wynikającymi przecież wprost z obowiązujących unormowań prawnych), a bez szemrania uwzględniasz inne przepisy i innych uzgadniających - Sanepid, BHP, ochrona pożarowa oraz innymi branżowymi). Moje doświadczenie z współpracy z wywołanym przez Ciebie Zbigniewem Juchą są zgoła inne. Wielokrotnie dyskutowałem z konserwatorem różne rozwiązania projektowe i zawsze był to dialog i wymiana argumentów. Akurat nasz konserwator potrafi uwzględniać rzeczowe argumenty i nie można mu zarzucić doktrynerstwa. Także wielu inwestorów jest bardzo zadowolonych ze współpracy z konserwatorem. Nie podejmuje też arbitralnie decyzji - w trudniejszych sytuacjach prosi o opinie inne instytucje (m.in. także moją).
Jeżeli chodzi o studnię na Rynku mylisz się zupełnie. Sama studnia jest oryginalna i została po jej odkryciu wyremontowana. Natomiast pawilon nad studnią został zaprojektowany na nowo na bazie zachowanej ikonografii. Zanim projekt doczekał się realizacji, odbył się publiczny plebiscyt na temat jego formy architektonicznej. W Gazecie Wyborczej opublikowano 11 koncepcji (opracowanych przez trzech projektantów). Następnie odbyły się negocjacje w siedzibie konserwatora. Potem wspólnie z pozostałymi autorami - Barbarą Poterą i Mieczysławem Kusiem opracowaliśmy projekt. Finalny wynik został chyba zaakceptowany przez społeczeństwo naszego miasta oraz turystów. Przy studni gromadzi sie wielu ludzi, wielu z nich fotografuje się na jej tle. Studnia jest motywem wielu rzeszowskich fotogramów i wydawnictw. Może to właśnie Cię denerwuje?
... Poniżej spróbuję wkleić linki zdjęć, które wg mnie pokazują jak nowe łączyć ze starym bez narażania się na szok związany ze zderzeniem epok...
Pierwsze całkiem fajne, drugie koszmar :-)
Ponizej moje typy:
Wideń i klasyka CoopHimmelblau z przed prawie 20 lat http://www.sbi.dk/byggeteknik/bygningsd … 7d766aa486
Graz i Kunsthaus Ł
http://2.bp.blogspot.com/_k-_uXTVKaxQ/T … -cook2.jpg
Nimmes i Norman Foster
http://english.dac.dk/db/filarkiv/11928 … is_RGB.jpg
Studnia jest motywem wielu rzeszowskich fotogramów i wydawnictw. Może to właśnie Cię denerwuje?
Adam bardzo szanuję to co i w jakiej formie piszesz, a przede wszystkim to że się nie chowasz za pseudonimami. Nie psuj tego osobistymi wycieczkami, bo od rzucania błotem jest sporo innych stron, a ta w założeniu miała być inna. Gdyby mnie dręczyły jakieś kompleksy to pewnie bym krytykował kokoszkową Polfę za to , że przez kilkanaście lat była pokazywana na pocztówkach i w co drugim "rzeszowskim" kalendarzu. Dobrze, że powstała bo to do dzisiaj jedyny współczesny budynek, który stał się symbolem Rzeszowa. Tragiczne jest to że nie ma żadnych innych.
Moje podejście do ochrony dziedzictwa kulturowego wyniosłem z domu rodzinnego i studiów na Politechnice Krakowskiej, gdzie uczono mnie poszanowania zastanego otoczenia (nie tylko zabytków, ale i krajobrazu). Tacy Profesorowie jak Janusz Bogdanowski, Wiktor Zin, Witold Cęckiewicz, Aleksander Böhm wpajali we mnie poszanowanie wartości dziedzictwa kulturowego oraz harmonijnego krajobrazu kulturowego (także miejskiego).
Studiowałem na tej samej uczelni i u tych samych profesorów, tylko trochę później niż Ty. Nie mam jakiejś nabożnej czci dla ich tytlułów ale parę rzeczy jednak w głowie mi zostało. Np. to że nie należy odbudowywać ruin, a nowe fragmenty budynku powinny wyglądać na współczesne, a nie imitować zabytki, którymi nie są.
Jedyny wyjątek zrobiono dla zrujnowanej przez Niemców Warszawy i wszyscy doskonale wiedzieli, że to wbrew doktrynie, ale uznano, że miasto, które unicestwiono planowo i z premedytacją należy jednak odbudować.
Zostawmy na boku naszą koncepcję budynku na Placu Garncarskim, tego budynku nie ma. Podyskutujmy o tych, które są. Co niby wspólnego z "poszanowaniem dziedzictwa kulturowego" ma scena na Rynku, zabudowa "dziury Barana", scenograficzna elewacja delikatesów na ul. 3 Maja, albo ławki na Grunwaldziek i 3 Maja. Ja tej wartości jakoś nie dostrzegam. Dla mnie to totalny kicz i IMITACJA.
Nie poczytuj tej wypowiedzi Maćku, jako rewanżu za Twoją opinię do moich przykładów... Ale dwa pierwsze zdjęcia zalinkowane przez Ciebie to totalny niewypał [na mój gust...].
1. to jakby na dachu kamienicy wylądował nasz kosmita Mi
2. moje skojarzenie to wielka nerka lub mięsień sercowy z oderwanymi tętnicami
Natomiast trzeci przykład jest REWELACYJNY! Pięknie współgra starożytność z nowoczesnością... Znajduję tu wyraźne odniesienia pomiędzy obiema budowlami... Ot choćby: tu kolumny tam podział pionowy płaszczyzn ; tu fronton tam interesujące rozwiązania na dachu ; no i korespondujące ze sobą schody... Jestem pod wrażeniem!
Nie mam pojęcia dlaczego uważasz, że miałbym sie obrażać. Fakt, że Polacy dyskutować nie potrafią, ale spróbujmy to zmieniać w miare naszych możliwości.
co do przykładów:
Pierwszy to rozbudowa kamienicy przy Falkestrasse we Wiedniu. Projekt CoopHimmelb(l)au - dzisiaj to już klasyka bo realizacja ma ze dwadzieścia lat. Dla mnie arcydzieło :-)
Drugi - Kunsthaus w austriackim Grazu. Projekt przygotowany na 2003 rok, kiedy to Graz był Europejską Stolicą Kultury. Owoc konkursu wygranego przez Petera Cooka. Przyznam szczerze, że mi się też specjalnie nie podoba, ale stał się jednym z symboli miasta i obowiązkowym punktem dla każdej wycieczki.
Trzeci - carte d'Art we francuskim Nimes, tuż obok starorzymskiej świątyni. Projekt Foser & Partners z 1984, a realizacja z 1993. Ten to dopiero budził kontrowersje :-)
Widzisz to jest sztuka, jednemu się podoba to innemu tamto. Różnica pomiędzy Europą i Polską jest taka że tam WOLNO, a u nas jest prewencyjna cenzura.
Co do zalinkowanych przykładów mam bardzo podobne wrażenia jak Jagienka. Może za wyjątkiem pierwszego przykładu, który paradoksalnie dość dobrze się komponuje. Ale to chyba zasługa inteligentnego działania projektanta. A "świątynia" rzeczywiście jest super. Kontekstualizm może konserwatystów nie zadowoli ale dla mnie jest przemyślany i inteligentny.
Podoba mi się ta dyskusja... Zważywszy, że prezentujemy różne fronty: Ty - twórcy, ja - odbiorcy... [choć dalipan twórca, też jest odbiorcą, ale nie będę tu wypływać na szersze filozofią podszyte wody... ]
Mam jeszcze takie pytanie, z lekka dygresyjne, acz w temacie, bo dotyczące architektury w mieście:
Co sądzicie o nowym kompleksie przy Politechnice? O tej "pieczarce", "wielorybie" czy jak tam zwał... Maciek! Bardzo proszę o komentarz... Innych też...
A! Zapomniałam, że chciałam odnieść się do Twojego Maćku zapytania o kontekst sceny, ławek itp. Zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości... TO KICZ! Zawsze głośno wyrażałam swoją opinię o tej pożal się Boże instalacji na rynku... Psuje cały efekt, bez względu czy ma brezent u góry, czy u dołu... Gdyby mi dano prawo do likwidacji jednego obiektu w mieście, "cudo" to poszłoby na pierwszy ogień!
Ławki - tragiczne! Raz usiadłam, więcej nie próbuję... I te kwietniki jak sarkofagi... Ja bym w takiej zabudowie ulicy widziała zgrabne, ażurowe elementy, dodające lekkości perspektywie...
Ps. Maciek! To zdjęcie z Nimmes ustawiłam sobie jako tło pulpitu... Po prostu nie mogę się napatrzeć!
Zgadzam się w pełni z Jagienką i Robertem. Mam dokładnie takie same odczucia - plus odruchy wymiotne po obejrzeniu kojarzącego się z rzeźnią lub laboratorium anatomicznym przykładu z Grazu. Natomiast budynek w Nimes nie tylko nie zaszkodził zabytkowi, ale jeszcze bardziej uwydatnił jego wartość, stanowiąc eleganckie, neutralne tło dla świątyni. To znowu sprawa kontekstu.
Przepraszam Cię Maćku, jeżeli uraziło Cię moje stwierdzenie. Chodziło mi jedynie o to, że krytykowana przez Ciebie studnia została społecznie zaakceptowana, w odróżnieniu do wielu podanych przez Ciebie przykładów "awangardowej" architektury.
Co do sceny na Rynku, a szczególnie jej zadaszenia potwierdzam w zupełności Twoją opinię - kwestię tą starałem się wyjaśnić odnosząc się do negatywnych przykładów rzeszowskich realizacji podanych przez Redakcję TWiNN. Dla przypomnienia - konserwator wyraził zgodę na zadaszenie sceny pod warunkiem jego rozbierania w okresie, gdy nie odbywają się imprezy. Władze miasta z Prezydentem na czele warunek ten zaakceptowały ... i na tym się skończyło. Zadaszenie straszy przez okrągły rok. Osobną sprawą jest obudowa wejścia do trasy podziemnej. Jego architektura niczego nie udaje, a widoku od strony Rynku jest niezauważalna. Gdyby zastosowano tu rekonstrukcję kamienic rozebranych przez Niemców - co oczywiście byłoby możliwe ze względu na zachowaną ikonografię oraz partie podziemne budynków - miałbyś z pewnością pretensje, że mamy do czynienia z fałszowaniem i kiczem. Dla mnie sama rekonstrukcja wystroju kamienic zniszczonych w czasie wojny lub po niej, zgodnie z zachowaną ikonografią, jest dopuszczalna i daje dobre efekty. w razie potrzeby mogę służyć konkretnymi przykładami, także z Rzeszowa. Jeżeli chodzi o "Dziurę Barana" to oczywiście jest to rodzaj oszustwa - zrekonstruowane elewacje, reszta współczesna. Ale przynajmniej nie ucierpiało wnętrze architektoniczno-krajobrazowe Rynku. W moim mniemaniu z kiczem mamy do czynienia, gdy całkiem nowy budynek ubierany jest w przesadną ilość detalu historyzującego bez żadnego uzasadnienia potrzebą przywrócenia zniszczonego wystroju. Z takim przykładem mamy do czynienia na Podkarpackiej. Co do ławek i kwietników na 3 Maja także zgadzam się z Tobą. Ale tam razi mnie także zastąpienie zachowanej bazaltowej kostki, tandetną kostką betonową.
Nie trzeba od razu iść w nie wiadomo jaką ekstrawagancję:
http://img717.imageshack.us/img717/8591/dsc0002sg.jpg
http://bi.gazeta.pl/im/6/6289/z6289466X.jpg
http://img196.imageshack.us/img196/1424/dsc8071c.jpg
http://bi.gazeta.pl/im/4/8640/z8640864X … chitop.jpg
http://static2.blip.pl/user_generated/u … 557142.jpg
http://members.chello.pl/m.rusinek/m3.jpg
Ciekaw jestem czy powyższe przykłady trafią do jagienki:)
Poczytuję sobie za zaszczyt, iż kolega STZ zastanawia się nad moim jakże subiektywnym odczuciem, co do podanych przez Niego przykładów...
I napisze bez wahania: to co zalinkowałeś jest świetne!!! Najbardziej dech mi zaprało przy propozycji nr 2! Jak dla mnie pełna korespondencja między tymi obiektami... Ktoś naprawdę pokusił się o rewelacyjne a jakże proste powiązanie starego z nowym...
Dziękuję, że zadowoliłeś mój "smak architektoniczny"... A możesz napisać gdzie dwa pierwsze przykłady się znajdują? Bo trzeci to Warszawa...
I to co napisałeś na wstępie winno zostać mottem wielu projektantów...
Ps. Ale będę miała teraz do wyboru zdjęć na tło pulpitu...
BARDZO PROSZE O UMOZLIWIENIE DODAWANIA ZDJĘĆ BEZPOŚREDNIO DO POSTÓW !
U mnie nie działa, nie wiem jak u reszty. Można wprawdzie dodawać linki, ale to jak dla mnie mało wygodne, no i jak dodać własne fotki ?
Dziękuję, że zadowoliłeś mój "smak architektoniczny"... A możesz napisać gdzie dwa pierwsze przykłady się znajdują? Bo trzeci to Warszawa...
I to co napisałeś na wstępie winno zostać mottem wielu projektantów...
Warszawę łatwo rozpoznać z Metropolitanem, natomiast pierwsze dwie propozycje zostały wybrane celowo - z ośrodków mniejszych i mniej znaczących niż Rzeszów. Bo chcę uprzedzić ewentualne głosy z zewnątrz o tym, że "to tylko Rzeszów", "pokazujesz przykład z Warszawy a tam są pieniądze i wszystko" i że można spuszczać z tonu budując byle co - nieprawda. Pierwszy budynek to hala sportowa w Bale (Chorwacja) - w mikroskopijnej mieścinie, ok. 1,2 tys. mieszkańców. Drugi obiekt to miejska biblioteka w Opolu - 125 tysięcy mieszkańców.
Nie mam nic przeciwko ekstrawagancji, uważam że jak najbardziej ma ona swoje miejsce, no ale nie zawsze warto szokować i rozrywać mikroskopijną tkankę (jak rzeszowska) w której króluje tradycyjna urbanistyka. Na pewno gdyby tkanka była wielkości wrocławskiej, byłoby znacznie łatwiej to zaakceptować.
Podobają mi się przykłady zalinkowane przez STZ. Dwa pierwsze mają według mnie bardzo fajnie uchwycony kontekst.
Nie wiem czy zauwazyliście to ale szczególnie na dwóch pierwszych przykładach (Chorwacja i Opole) kontekstualizm polega właśnie na tym o czym pisałem wczesniej. Koncepcja kształtowania bryły jest tożsama z obiektami w otoczeniu a detal (ornament) jest zupełnie odmienny i nowoczesny. W wszystko pasuje.
ciekawy przykład problemów z konserwatorami w odwrotnym wypadku:
http://fronda.pl/news/czytaj/tytul/zame … dzcy_14102
Ostatnio edytowany przez Maciej Łobos (2011-07-09 19:00:49)
Dziwię się, że tak zażarcie walczysz z konserwatorem i jego wymogami (wynikającymi przecież wprost z obowiązujących unormowań prawnych), a bez szemrania uwzględniasz inne przepisy i innych uzgadniających - Sanepid, BHP, ochrona pożarowa oraz innymi branżowymi).
Róznica jest ogromna, mniej więcej taka jak pomiędzy pracą inżyniera i architekta.
Przepisy ppoż i inne okreslają zagadnienia "zerojedynkowo" tyle i tyle osób - taka szerokość dróg ewakuacyjnych - taka wielkość stref pożarowych - taka ilośc wymian powietrza itp. Przepis służy konkretnym celom i miejsca na uznaniowość jest niewiele. A ponieważ postęp techniczny jest ogromny i pojawiają się alternatywne sposoby zapewnienia np. wymaganego poziomu bezpieczeństwa to uzyskuje się tzw. "odstępstwa od przepisów".
W wypadku konserwatora decyduje prywatny gust i "widzimisię" i to jest zasadnicza różnica.
Nie widzę żadnego powodu, aby jeden człowiek terroryzował swoim gustem czy poczuciem estetyki całe miasto.
... razi mnie także zastąpienie zachowanej bazaltowej kostki, tandetną kostką betonową.
Absolutnie się zgadzam, tym bardziej, że wcale nie musi być tańsza, ale jak nie wiadomo o co chodzi ...
Tak ad vocem - zwróćcie uwagę na to w jak prosty sposób można ograniczyć prędkość na ulicach nie stosując koszmarnych "śpiących policjantów". Wystarczy zamiast asfaltu wybrukować je kocimi łabami i problem z głowy. Przy prędkościach powyżej 30 km/h huk i wstrząsy są nie do wytrzymania :-)
Co sądzicie o nowym kompleksie przy Politechnice? O tej "pieczarce", "wielorybie" czy jak tam zwał... Maciek! Bardzo proszę o komentarz... Innych też...
Oj Jagienka, chyba znowy pomyliłaś wątki :-):-)
Mnie to się bardzo mało rzeczy podoba :-) i ten budynek niestety nie jest wyjątkiem.
Maćku, jestem pod wrażeniem Twojego linku o Bobolicach. Zresztą bardzo podobnie odbudowano zamek Tropsztyn za Tarnowem. Ciekawi mnie jaki jest Twój stosunek (jako zwolennika budowania nowoczesnego i nie udawania zabytków)do takich inicjatyw?
To, ze lubię nowoczesną sztukę i wzornictwo, nie znaczy, że nie podoba mi się stara, albo, że chciałbym zmuszać wszystkich dookoła aby zaakceptowali poje poglądy estetyczne. Generalnie nie mam nic przeciwko odbudowywaniu ruin. Jak wcześniej pisałem nie mam nabożnej czci dla profesorów, ani kart ateńskich CIAMÓW i innych rewolucyjnych pomysłów. Jeżeli ktoś ma ochotę odbudować zniszczony zabytek to prosze bardzo. Dla mnie zabytkiem jest myśl, przestrzeń zamieniona w materię, a nie koniecznie stara cegła. Chciałbym tylko mieć prawo do tworzenia również obiektów wspólczesnych, a nie do podporządkowywania się czyimś wątpliwym gustom.
Społeczeństwo powinno rozwijać się ewolucyjnie bez urzędasów kontrolujących każdy aspekt życia. Nowe powinno koegzystować ze starym tak jak drzewiej bywało. Jakoś bez konserwatorów powstawała sztuka wybitna.
Problem w tym, że żaden urzędnik ani polityk nie jest nieomylny. Tak napradę dopiero życie weryfikuje słuszność lub nie wielu poglądów, a nikt nie zna się na wszystkim.
"... specjaliści to ludzie tak pewni siebie, że tracą kontakt z rzeczywistością i dlatego mylą się znacznie częściej niż im, a także nam się wydaje"
James Surowiecki "Mądrość tłumu"
myśl tę dedykuję sobie, Tobie, konserwatorom i wszelkiej maści konsultantom i fachowcom :-)
Ostatnio edytowany przez Maciej Łobos (2011-07-10 12:02:31)
Myślę, że dyskusja o konkretnym obiekcie jest ciekawa i uzasadniona lecz jeszcze poważniejszą sprawą jest dyskusja o kompleksowym podejściu do projektowania w naszej niewielkiej strefie konserwatorskiej.
Po pierwsze w podejściu Pana Konserwatora brakuje mi niezmiernie WARTOŚCIOWANIA "tkanki" którą zamierzamy zmieniać lub przebudowywać. Jak powyżej napisał Maciek nie można się zgodzić z tym, że zabytkiem chronionym ma być obiekt którego wartością jest jedynie to że powstał np. 100 lat temu. Należy rozróżnić czy obiekt sam w sobie stanowi wartość estetyczną lub historyczną czy jest po prostu tylko skutkiem czyjejś działalności inwestycyjnej AD 1915 np.
Po drugie nie zgadzam się z głównymi założeniami konserwatorskimi polegającymi na wymuszaniu stosowania wyłącznie stromych dachów w kolorze czerwonym (najlepiej dachówka) i elewacji w odcieniach żółtego - wg mnie to jakaś "nowa świecka tradycja". Dziwią mnie bardzo decyzje Pana Konserwatora który z jednej strony przymyka swe poczciwe oko np. na "rozdmuchaną" kamienicę przy ul. Hetmańskiej (najlepszy widok od strony pl. Śreniawitów), a z drugiej strony "skansen ul. Podpromie" czyli zakaz zabudowy w jednym z najbardziej atrakcyjnych terenów w Rzeszowie.
Każdy z powyższych wątków można by rozwinąć w odrębnej dyskusji, a przykładów wątpliwych decyzji można podać tuzin (choćby: Galeria Paniaga, Galeria Rzeszów, nie wspominając kordegardy przy Al. Pod kasztanami). Z chęcią przeczytam o pozytywnych przykładach.
a oto opinia kolejnej wybitnej osoby - Jerzy Szczepanik-Dzikowski (JEMS Architekci)
http://www.sztuka-architektury.pl/index.php?ID_PAGE=53
Strony Poprzednia 1 2 3 Następna
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź