Żyję jak w bajce, więc piszę... (Strona 2 z 3)

Książka dla dorosłych będzie. Napisałam ją już wiele lat temu i w zeszłym roku przerobiłam na scenariusz do filmu. Jest to historia kobiety, Magdy. Magda ma dwie córki i jest farmaceutką. Zwyczajne życie komplikuje się, kiedy odkrywa, że słyszy myśli swojego męża. Książka nosi tytuł „Męski punkt widzenia”. Będzie to farsa na życie małżeńskie. Sama nie mogę się jej doczekać.

Czy może Pani "czarownice" bliskie są kulturze New Age?

Dzieci są niesamowicie otwarte na wszelkie niedorzeczności fabularne. Jaki nie byłby pogmatwany świat, one z łatwością się w nim odnajdują. Z drugiej strony nie dadzą sobie wmówić, że coś jest np. śmieszne, kiedy dla nich nie jest. Ot, trzeba być uważnym.

Tak moje czarownice, są w 100% New Age i chyba wszystkie książki, nawet "Opowieści biblijne"

Fajne brzmi zapowiedź powieści Scenariusz powieści? Czy to znaczy, że pani "dorosła" powieść będzie zekranizowana?

Ile godzin dziennie poświęca pani na pracę związaną z wydawnictwem?

Mam nadzieję, że spotkam odpowiedniego producenta filmów do mojej powieści. Z jednym prowadzę już rozmowę o adaptacji "Ceremonii" Janusza Koryla, autora z Rzeszowa, któremu wydałam i osobiście redagowałam powieść.

Wydawnictwo Dreams zaprząta mi głowę w każdej minucie mojego dnia, a nawet nocy. Kiedy doprowadzam jakiś projekt do końca już wyłania się kolejny, do tego jeszcze zastanawiam się, czy rzeczywiście zrobiłam wszystko tak, jak należy- aby wypaliło. Czy aby czegoś nie pominęłam. Co jeszcze mogłabym zrobić w tej kwestii. Ale nie podchodzę do pracy jak do ciężkiej artylerii. Czuję się raczej jakbym grała w grę strategiczną. "Tu zbudować osadę, tam most, a gdzie indziej wysłać rycerzy na front i zająć fortecę, he he"

Z przyjaźnią pisarzy, jest tak jak z normalną przyjaźnią międzyludzką. Dużo zależy od osobowości. Widujemy się na bankietach, wieczorach zorganizowanych przez wystawców, podczas Targów Książki np. w Warszawie, Krakowie, Poznaniu. Nie spotkałam się z zawiścią. Chyba, ze jakiś autor wypowiedział się niepochlebnie o innym, nie daj Boże w swojej książce, wówczas można się narazić.
Spotkałam się natomiast z postrzeganiem Polskich autorów w świecie. np. dla Niemców jesteśmy tymi gorszymi. Patrzą na nast trochę tak, jak Polacy patrzą na Rosję, Ukrainę. To widziałam wielokrotnie.

A to ciekawe... może zwyczajnie zazdroszczą lekkości pióra? Zawód pisarz, zawsze wydawał mi się ponad-narodowościowy

Plany na najbliższy miesiąc:
Wprowadzam na rynek powieści dla młodzieży, komedie. "Rodzina Pompadauz i purkająca (pierdząca) świnia z obwisłym brzuchem" kapitalna książka, śmiałam się w głos, o rodzinie z początku lat 1900, która przenosi się w czasie do teraźniejszości.
"Coolman i ja" o chłopcu, który stworzył sobie w wyobraźni super bohatera (obecnie czytam)
oraz "Baśniarz" thriller dla młodych dorosłych (przeczytałam na wdechu).
wszystkie te książki, są przekładami z Niemiec.

Skąd u pani ta miłość do mało znanej na świecie i uważanej za słabą literatury niemieckiej?