Opcje wyszukiwania

Do plusa - informacyjną rzeczywistość kształtują właściciele mediów, nie dziennikarze. Pytanie brzmi - czy jako dziennikarz muszę się na to zgadzać? Efekt jest kwestią kompromisu etyczno-ekonomicznego. Na moje miejsce zawsze przyjdą inni

Jasne że nie za późno

Do plusa i Malutkiej - informacji jest dziś za dużo, ale byle jakiej. Jak coś jest za darmo(internet)to jest byle jakie. A bajki już fajne są, wystarczy klasyka, co można w bajkach wymyślić? To forma dosyć infantylna, choć jedna bajka Rolanda Topora podoba mi się - ta o pewnym chłopcu i jego dosyć nietypowym przeznaczeniu...

Do Joli - to też temat na dłuższą dyskusję - rynek, ekonomia, internet, postpolityka,  itd. rzutują na taki obraz rzeczy. Nie wiem, czy państwo nie powinno zacząć dotować np. pism regionalnych, bo niedługo ludzie będą czytać tylko o wypadkach i gwałtach

Do Kai - dziennikarstwo w tej chwili tak schodzi na psy, że szkoda gadać. Może być nawet bodźcem do tego, aby pisać coś naprawdę na poziomie. Myślę, że przede wszystkim trzeba mieć coś do powiedzenia, tylko szczerze. Niektórzy nie piszą o pewnych rzeczach, bo obawiają się tej szczerości. Nie piszą także dlatego, że nie mają nic do powiedzenia. w końcu "wszystko już było".

Do Jacka - dużo trzeba by mówić... Generalnie - świat jest brutalny i to widać w każdej minucie. Człowiek jest jedynym zwierzęciem, któremu sprawia przyjemność zadawanie cierpienia. To fascynujące i straszne. Jednocześnie ludzie mają się za nieśmiertelnych, to zdumiewające.

Do Jerzego - są takie momenty, kiedy kumulacja doznań osiąga jakieś ekstremum, wtedy się pisze. Nieraz piszę cały temat od razu(opowiadanie), ale teraz coraz częściej zostawiam zaczęty tekst i czekam, co się w głowie urodzi.