Nasz świat zamknięty w symbolach Tolkiena

Niestety widać, że autor zbytnio nie zagłębił się w temat (jak pisze nie szukał) i w efekcie artykuł zawiera całkowicie chybione rozważania. Są to jedynie skojarzenia autora, które nie mają oparcia w rzeczywistości. Tolkien nie lubił alegorii i W.P., Hobbicie, czy Silmarlionie jej po prostu nie ma.  Zainteresowanym polecam lekturę zbioru listów Tolkien (do kupienia w księgarniach Madras za ok 20 zł). Znajdziemy w nich odpowiedzi na podobne (i niekiedy te same) spekulacje.

Np. 
„Nie istnieje żadne możliwe powiązanie między kopalniami krasnoludów i historią Abrahama. Całkowicie odrzucam wszelkie znaczenia i symbole. Mój umysł nie pracuje w ten sposób (…)” – odpowiedź na uwagi dotyczące pochodzenia nazwy „Moria”

„Umieszczenie Mordoru na wschodzie było w (…) „mitologii” spowodowane prostą koniecznością narracyjna i geograficzną.” – w odpowiedzi na łączenie tej krainy z Rosją Radziecką.

@ miejski
Swój poprzedni post oparłem na znajomości Listów Tolkiena wydanych przez Prószyński i S-ka (drugie polskie wydanie), których lekturę niedawno skończyłem.  Jest to doskonałe źródło wiedzy na temat twórczości Tolkiena, jego poglądów i życia w ogóle. Między innymi znajdziemy w  nich komentarze dotyczące jego dzieł. Niezaprzeczalnie najlepsze źródło odpowiadające na pytanie „co autor miał na myśli?” Dlatego też pozwoliłem sobie na dwa cytaty odnoszące się do tekstu Shahima. Znajdzie się wśród nich kilka listów, która mogą być świetną polemiką z omawianym artykułem. Tak więc, jeżeli ktoś ceni T. i chce się znaleźć odpowiedzi na niektóre pytania zachęcam do sięgnięcia po listy.

A Stawik. Można oczywiście podpierać się kolejną książką o Tolkienie ale przeczy ona w dużej części temu co można przeczytać w przedmowie do starego wydania (tłum. Skibniewska) Władcy Pierścieni i wielu biografii jej autora.

Poza tym historia uratowanych z Numenoru dunedainów i ich królestw: starszego Arnoru i młodszego Gondoru; potem zaniknięcie Arnoru (powstało z niego wiele krajów Śródziemia m.in. Shire - będący ewidentna kwintesencją Anglii); pozostanie Gondoru przez wieki w osamotnionej walce ze wschodem. To nie może być przypadek, że aż tyle w tym podobieństw do historii upadku cesarstwa zachodniorzymskiego (na gruzach którego powstały wszystkie nasze państwa Zachodu) i walki pozostałego Bizancjum z Turkami. To zresztą nie jedyne podobieństwa o których historycy mogli by długo dyskutować.
Przytoczone przez Stawika fragmenty listów każą jedynie być ostrożnym w zbyt dosłownym doszukiwaniu się alegorii. Tolkien być może w wielu przypadkach podświadomie dopuścił się podobieństw. Nie znaczy to jednak że absolutnie nie stosował ich świadomie. Szczególnie poprzednie uwagi "miejskiego" o angielskich symbolach w powieści były wielokrotnie potwierdzane.

@ miejski Chciałbym jednak zauważyć, że nie opieram się na kolejnej pozycji o Tolkienie, tylko tekstach samego Tolkiena.
Po przeczytaniu Pana postu sięgnąłem na półkę po „Wyprawę” w przekładzie Marii Skibniewskiej wydanej przez wyd. Czytelnik w 1990 roku  (to o tym wydaniu Pan wspomniał?). Osobiście nie widzę tam sprzeczności z tym o czym pisałem powyżej. Wybrane fragmenty poniżej
„Co do myśli przewodniej czy „przesłania” zawartego w tej opowieści, to stwierdzam, że autor nie miał żadnych intencji tego rodzaju. Moja opowieść nie jest alegorią ani aluzją do aktualnych zdarzeń i sytuacji.”

„…cała książka, nie zawiera żadnych alegorycznych znaczeń ani jakichkolwiek aluzji do problemów politycznych naszych czasów…”

Myślę, jednak że mimo różnych opinii znajdziemy ww. przedmowie  dobre podsumowanie naszej rozmowy tzn. każdy ma swobodę wyboru jak odczyta dzieło Tolkiena.